Melankolia [2011 Remaster]

Liczby nie liczą
Znaki nie znaczą
A dzień się kończy
Zanim się zaczął
Podmiot liryczny
Zastygły w pozie
Albo na sofie
Albo w kosmosie

Nie raj a niebyt
Jego pochodna
Egzystencjalna
Pustka ogromna
Obłoków duszy
Blask nie odczynia
Ten świat na opak
Melankolija

Ironio wspomóż
Nie żałuj siły
I ot to w smutek
Przekuj go w rymy
Minęło minie
I ta godzina
Ustąp przepadnij
Melankolija
Melankolija
Melankolija

Zegar siódmą wybija
Ustąp Melankolija

Zegar siódmą wybija
Ustąp Melankolija

Szumią nam skrzydła
Choć cień o cienia
Zegar nie nagli
W chmurze nie tyka
Wszystkie zagadki
Z dobrym finałem
Czar druk nie znany
Noc i muzyka

I są rozmowy
Takie ciekawe
Że nawet dłuższe
Niż nieskończoność
Szczyty zdobyte
cele nazwane
Młodość jak wieczność
Wieczność jak młodość

Zegar siódmą wybija
Ustąp Melankolija
Zegar siódmą wybija
Ustąp Melankolija

Życie cię wciąga (potem zapomni)
W tryby na niby (czy to utracić)
U tutaj wierzą (co się w młodości)
U wątpić będą (na serio rzekło)
A ty na szczytach (to złamać żagle)
Kiedyś zdobytych (gdy idzie burza)
A reszta potem (chwała się tonąć)
To żart na serio (myślą daremną)