Ρομάντζο

Το τσιγάρο του αναμμένο
Και το βλέμμα κουρασμένο απ' τον έρωτα
Το κορμί τησ ξεμουδιάζει
Την ζωή ξαναδιαβάζει δίχωσ να ρωτά

Έξω αρχίζει να βραδιάζει
Στο ημίφωσ σχεδιάζει την συνέχεια
Του τραβάει το σεντόνι
Η αγκαλιά τησ χαλαρώνει δεν τον έχει πια

Με νωχελικέσ κινήσεισ
Ξεμακραίνουν οι αισθήσεισ τησ ψευδαίσθησησ
Κι ένα σήμα αρμονίασ
Στο ραντάρ τησ γυναικείασ διαίσθησησ

Βάζει μπροσ την καφετιέρα
Κι ακούει απ' τη μπανιέρα το ρομάντζο τησ
Του ζητάει να πάνε βόλτα
Μπαίνει σπρώχνοντασ την πόρτα με το μπράτσο τησ

Σαν παλιό καλό κρασί
Την αγάπη τουσ στραγγίζουνε και πίνουνε
Κάποτε μόνοι θα μείνουνε μα θα 'χουν ζήσει

Κάνει χώρο στη ντουλάπα
Κρύβει μια παλιά γραβάτα δίχωσ νόημα
Θέλει η μοναξιά φασίνα
Κι η καρδιά η μπαλαρίνα φιλοδώρημα

Πωσ τρελαίνονται οι αύρεσ
Πωσ να χειριστείσ τουσ άντρεσ που 'ναι σαν παιδιά
Μ' ένα τρόπο θεατρίνο
Του ακουμπάει στο κομοδίνο δυο χρυσά κλειδιά

Σαν παλιό καλό κρασί
Την αγάπη τουσ στραγγίζουνε και πίνουνε
Κάποτε μόνοι θα μείνουνε μα θα θυμούνται

Μια καινούργια ιστορία
Μια ακόμη μαρτυρία ότι ζήσανε
Κάπωσ έτσι αρχίζει πάντα
Να γεννιέται μια μπαλάντα που αγαπήσαμε