Adespotes I Nihtes

Μόνος μου χαζεύω στο παράθυρο
Πως αναβοσβήνουν τόσα φώτα
Χάθηκε το βλέμμα μου στο άπειρο
Χάθηκες χτυπώντας μου την πόρτα

Έκλεισες τη νύχτα στο δωμάτιο
Κι έγινα σκιά πάνω στον τοίχο
Κι ένα τραγουδάκι απ' το ράδιο
Κλείνει τη ζωή μου σ' ένα στίχο

Αδέσποτες οι νύχτες σαν σκυλιά
Γυρίζουνε στα χρόνια τα παλιά
Και ψάχνουν μια χαμένη αγκαλιά
Να βρουν για να κρυφτούνε

Αδέσποτες οι νύχτες που περνώ
Το ξέρω δεν ξεχνάς και δεν ξεχνώ
Δυο άστρα σε χαμένο ουρανό
Ποια νύχτα θα βρεθούμε

Σου 'στελνα τις νύχτες τόσα σήματα
Τώρα πια δεν έχουν σημασία
Σ' άρεσαν τα λόγια και τα σχήματα
Μα ποτέ δεν μπήκες στην ουσία

Γυάλινη αγάπη και μου έσπασε
Ψάχνω να μαζέψω τα κομμάτια
Πάλιωσε η κουβέρτα και δεν έφτασε
Για να σκεπαστώ μέχρι τα μάτια

Harry Varthakouris