İhanet Edemem
Harun Kolcak
Koptum sanki dalımdan soldum çiçek gibi
Savruldum rüzgarla
Toz toprak oldum birden
Bir yudum su buldum
Başladım canlanmaya
Bir güç çekti beni
O an yeryüzüne
Güneş dolu sabaha
Isındım içim birden
Ürperdim sevgiyle
Şükrettim Tanrıya
Senin için doğdum yeniden
Hasret kokan bahçende
Sana uzanır her baharda kollarım
İhanet edemem sevgine