Plenklyppar'N

Me ha ei plen me kalle tun ifrå låva og burtåt bu'n.
Der slå me graset av og te, ljå'n æ frå sekstitre.
Men I fjor vart graset nåkso langt, far min fann 'kji bryne.
Og mor mi sprang og masa støtt: Nei, no må'ru klyppe plen!

Dermed kjøpte'n ein Jonsered, ein bevæpna, flat moped.
Den starta med eit byks og eit jævlig brak. Detta der va ein skummel sak!
Og so barst det te so spruten stod. Far min prøvde halde.
Det gikk so kvist og småstein fauk, I ei sky tå blå eksos!

No æ plen som ein skamklypt sau.
No æ katta te nabo'n dau.
No æ venstre skotupp tå.
No æ naggel'n på fingen blå.
No æ far min klar te slå.

Kor pokkern æ're bremsa sit, gaula far min so redd og kvit.
Det small tå stål imot ein stein. Syste mi sat og grein.
Men so fekk 'n meirsom vridd'n te beint mot låveveggji.
Det vart ein kraftig kollisjon, og alt bråket stilna åv.

No æ far min klar te slå.
No æ far min klar te slå.