Σειρά σου και σειρά μου

Είναι παράξενο πωσ άντεξα στον πόνο
Και στο φαρμάκι που μου ‘δωσεσ να πιω
Χωρίσ ντροπή αχ με πρόδωσεσ θυμάσαι
Πωσ θεσ λοιπόν να ξανασμίξουμε οι δυο

Τώρα είναι πια αργά
Σε ξέχασα κυρά μου
Το δρόμο σου τον χάραξεσ
Σειρά σου και σειρά μου

Όταν σου έλεγα για σένα πωσ πεθαίνω
Αδιαφορούσεσ και κοίταζεσ αλλού
Μην προσπαθείσ πια κοντά μου να γυρίσεισ
Όλα τελειώσανε και σβήσαν προ πολλού

Τώρα είναι πια αργά
Σε ξέχασα κυρά μου
Το δρόμο σου τον χάραξεσ
Σειρά σου και σειρά μου