ดื่มเพื่อลืมเศร้า
พี่เอยเจอปัญหาจนกลายเป็นคนเศร้า
จนกลายเป็นคนเมา สงสารเจ้าแท้เด้พี่
สิ่งที่หวังเคยมี วิมานพังภาพม้วน
ชวนให้หวั่นไหวแท้นอ
ดื่มไปเลย คันเหล้าซอยพี่ได้
ให้พี่ดื่มเพื่อลืมเขา
สงสารเด้ยามเมื่อเห็นชายเมา
น้องห่วงหลายจนซึมเซ่อ
นิสัยใจคอน้องพอรู้ดีแต่ก่อนพี่มีเริงร่าหน้าชื่นบาน
เป็นคนละคน วกวนนั่งปวดดวงมาลย์
เหมือนล้างผลาญ ทำเพื่อประชดชีวา
พูดก็น้อย ใครเรียกก็คอยตกใจผวา
จนบางครั้งก็มีน้ำตา ดื่มเถิดหนาถ้ามันพาลืมตรม
เห็นชายก้มหายใจแผ่วแผ่ว มือจับแต่แก้วเมาแล้วกะบ่เซา
คันว่าเจ้าสิลืมสิ่งหลังหลัง น้องยังหวังว่าสิเห็นชายลืม
เมื่อยามชายฟื้นยังหยัดสู้ หาทางแจ้งส่อง
ประคองใจอย่าซึม ลืมเรื่องเก่าหลัง
สิ่งที่พี่หวังลงใจพี่แล้ว
ถ้าเปรียบดังแก้วก็แตกแล้วเป็นจุล
มันแตกหมดแล้ว มันไม่ใช่มันพรุน
แตกเสียจนเป็นฝุ่น ไม่มีวันหวนคืน
เมา พี่เมาน้องก็ไม่ว่า เมาแล้วลืมวันข้างหน้า น้องก็ไม่ห้าม ไม่ฝืน
เมาแล้วทิ้งสิ่งที่มันกล้ำกลืนโลกนี้หญิงอื่นดีกว่าเขาถมไป
ตัดใจสิลืมเหงาลืมเศร้า ตัดใจสิลืมเหงาลืมเศร้า
บรรเทาใจเปี้ย เสียทา เหล้ากับน้ำตาเป็นเพื่อนแก้กลุ้ม
ยามเศร้านั่งพะวงบอกตามตรงคนหัวใจช้ำชอก
หาทางออกทางได๋กะบ่ได้ถึงเขาหยามใจสงสารเด้