Η αλήτισσα

Δε μετάνιωσα που πλάι σου ξενύχτησα
Ούτε κι όταν του καημού την πόρτα χτύπησα
Μα μετάνιωσα που αγάπησα μι’ αλήτισσα
Βρε αλήτισσα

Εγώ παλάτια από χρυσάφι δε σου έταξα
Μα την καρδιά μου μπροσ στα πόδια σου την έριξα
Εγώ δεν είχα ούτε σπίτια ούτε χρήματα
Μα είχα για σένα τ’ ακριβότερα αισθήματα

Εγώ φέρθηκα σαν άντρασ και σε τίμησα
Και σε λάτρεψα πολύ και σε εκτίμησα
Και σε είχα στην καρδιά μου σαν βασίλισσα
Βρε αλήτισσα

Εγώ παλάτια από χρυσάφι δε σου έταξα
Μα την καρδιά μου μπροσ στα πόδια σου την έριξα
Εγώ δεν είχα ούτε σπίτια ούτε χρήματα
Μα είχα για σένα τ’ ακριβότερα αισθήματα