Η κοινωνία

Την καρδιά μου στα δάχτυλα κρατάσ
Τσιγαρόχαρτο με καισ χωρίσ αιτία
Και για ένα φιλί σου μου ζητάσ
Ανταλλάγματα χωρίσ καμιά αξία
Πόσο μοιάζετε εσύ κι η κοινωνία

Σταμάτα επιτέλουσ να μετράσ
Τουσ ανθρώπουσ με το χρήμα στη ζωή σου
Γιατί θα κουραστείσ και θα πονάσ
Και θα 'ναι η αμοιβή σου

Τη ζωή μου σαν πουκάμισο φοράσ
Που τ’ αλλάζεισ με την πρώτη ευκαιρία
Και για ένα σου χάδι μου ζητάσ
Ανταλλάγματα χωρίσ καμιά αξία
Πόσο μοιάζετε εσύ κι η κοινωνία

Σταμάτα επιτέλουσ να μετράσ
Τουσ ανθρώπουσ με το χρήμα στη ζωή σου
Γιατί θα κουραστείσ και θα πονάσ
Και θα 'ναι η αμοιβή σου