Ο αλήτης
Εχτέσ το βράδυ που περνούσεσ βιαστική
Ντυμένη μέσα στο βελούδινο παλτό σου
Έναν αλήτη δεν επρόσεξεσ πιο κει
Που ζητιάνευε ένα χαμόγελό σου
Έναν αλήτη ποιοσ τον προσέχει
Αλήτησ είναι ψυχή δεν έχει
Έναν αλήτη ποιοσ τον προσέχει
Αλήτησ είναι ψυχή δεν έχει
Ήταν καλύτερα να μην τον είχεσ δει
Σ' αυτό το χάλι μου αλήτη στα κουρέλια
Μπορεί να μου 'δειχνεσ για μια στγμή στοργή
Κι ύστερα ίσωσ και να έβαλεσ τα γέλια
Έναν αλήτη ποιοσ τον προσέχει
Αλήτησ είναι ψυχή δεν έχει
Έναν αλήτη ποιοσ τον προσέχει
Αλήτησ είναι ψυχή δεν έχει