Pali Tha Me Vroune Lioma
Και ξαφνικά σβήσαν' τα φεγγάρια εκείνη τη νύχτα θυμάσαι
Κι είδα το αμάξι που άρχισε να χάνεται στο βάθος και μαζί του και η αγάπη μου
Ύστερα άρχισε η ψυχή μου ν' αδειάζει και μου λείπεις
Κι άρχισα να ζω μηχανικά σαν να είσαι εδώ
Πώς να αντέξει το κορμί τόσο ξενύχτι κι η καρδιά τόση απουσία
Δε ξεχωρίζει πια η καρδιά την αλήθεια τη ψευτιά
Πνίγεται πάλι η λογική μες στο ποτό και τη ντροπή
Πάλι θα με βρούνε λιώμα ξημερώματα
Να 'χω πέσει και να κλαίω στα πατώματα
Μια παλιά φωτογραφία που φιλιόμαστε
Χώρια ζούμε κι όμως Θεέ μου αγαπιόμαστε
Πάλι θα με βρούνε λιώμα ξημερώματα
Να 'χω πέσει στα παλιά μου παραπτώματα
Μια παλιά φωτογραφία που φιλιόμαστε
Χώρια ζούμε κι όμως Θεέ μου αγαπιόμαστε
Ποτέ η σιωπή δεν έκανε τόσο θόρυβο
Γιατί ποτέ τα μάτια δεν δάκρυσαν για άλλη αγάπη
Εκτός εκτός από σένα
Σε ποια αγκαλιά να 'χεις χαθεί και σ' έχει κάνει προσευχή
Θα με σκοτώνει η μοναξιά και του χειμώνα η παγωνιά
Πάλι θα με βρούνε λιώμα ξημερώματα
Να 'χω πέσει και να κλαίω στα πατώματα
Μια παλιά φωτογραφία που φιλιόμαστε
Χώρια ζούμε κι όμως Θεέ μου αγαπιόμαστε
Πάλι θα με βρούνε λιώμα ξημερώματα
Να 'χω πέσει στα παλιά μου παραπτώματα
Μια παλιά φωτογραφία που φιλιόμαστε
Χώρια ζούμε κι όμως Θεέ μου αγαπιόμαστε