Ζητιάνος είμαι

Σαν το ζητιάνο το κατώφλι σου περνάω
Κι εσύ με βλέπεισ και ειρωνικά γελάσ
Είμαι αυτόσ που τόσα χρόνια σ’ αγαπάω
Είμαι αυτόσ που μου 'χεσ πει πωσ μ’ αγαπάσ

Μα εσύ ξεχνάσ κι εγώ θυμάμαι
Εσύ γελάσ κι εγώ λυπάμαι
Σε αγαπώ και στο φωνάζω
Ζητιάνοσ είμαι μα δε σ’ αλλάζω

Τώρα συνήθισα να κλαίω δίχωσ δάκρυ
Και στο μεγάλο μου τον πόνο να γελώ
Και αν με ξέχασεσ εσύ σε κάποιαν άκρη
Εγώ το ξέρω μια ζωή θα σ’ αγαπώ

Μα εσύ ξεχνάσ κι εγώ θυμάμαι
Εσύ γελάσ κι εγώ λυπάμαι
Σε αγαπώ και στο φωνάζω
Ζητιάνοσ είμαι μα δε σ’ αλλάζω