Kręta Ścieżka, Której Nie Wciąga Się Nosem
W cieniu fale reflektorów
Nie ujawnią czynów
Mieszkam pod showbiznesu mostem
Wiem już mimo protektorów
Obrałem daleki azymut
Oto kręta ścieżka której nie wciąga się nosem
Premium dyrek torów poprzez słupki
Wyników zmienia sztuki wymóg
Wszystko polane tortexowym sosem
Wielu szmalem animowanych mimów
Mówi mi bym ugiął się
I ruszył skosem
A więc przede mną rozdroże
I skutki zagmatwane
A dwa metry pod ulicami
Paachnącymi komercji omamem
Puuchnącymi palcami tworzę tunel
Ucieczki przed spamem
Widzę ludzkie mózgi sine jak morze
Wyprane niezawodnie odwirowane
W hipokryzji zamęt
Na kolorowych kapitalizmu sznurkach
Jak majtki powywieszane
Niczym kartofle w mundurkach
Skonsumowane
Oto kolejny system co
Sztukę uczynił popytu chłamem
Dzidę i bombę zamienił
Na billboard i baner
Złodzieje tożsamości
Oto kolejny system który bez litości
Zgrabnie kradnie
Tożsamość i osobowości
Złodzieje osobowości
Oto kolejny system który bez litości
Zgrabnie kradnie
Tożsamość i osobowości
Oto kolejny system