Το νησί

Θα βρω ένα έρημο νησί
Να πάω να κατοικίσω
Εσένα που μ’ αδίκησεσ
Να μην ξανά αντικρίσω

Σ’ αυτό το έρημο νησί
Με καταδίκασεσ εσύ
Κι απ’ το δικό σου τ’ άδικο
Θα ζω σαν τον κατάδικο

Ν’ ακούνε οι ακρογιαλιέσ
Το κλάμα μου τα βράδια
Και να βογγάει ο πόνοσ μου
Στην νύχτασ τα σκοτάδια

Σ’ αυτό το έρημο νησί
Με καταδίκασεσ εσύ
Κι απ’ το δικό σου τ’ άδικο
Θα ζω σαν τον κατάδικο

Στ’ αγριεμένα κύματα
Στο στοιχειωμένο βράχο
Θα λέω τα παράπονα
Που στην καρδιά μου θα ‘χω

Σ’ αυτό το έρημο νησί
Με καταδίκασεσ εσύ
Κι απ’ το δικό σου τ’ άδικο
Θα ζω σαν τον κατάδικο