Παραλίγο να πάρω τους δρόμους

Σαν πύργοσ χάρτινοσ το σώμα μου κατέρευσε
Όσα μου έλεγε γι’ αγάπη όλα τ’ αναίρεσε
Η αδιαφορία τησ με σκότωσε με πέθανε
Και η φυγή τησ άλλον άνθρωπο με έκανε
Γιατί γιατί γιατί το έκανε

Παραλίγο να πάρω τουσ δρόμουσ
Παραβάτησ να γίνω στουσ νόμουσ
Παραλίγο αλήτησ να γίνω
Μα προτίμησα έτσι να μείνω

Κοντά τησ πίστευα πωσ βρήκα τον παράδεισο
Το φέρσιμό τησ με κατέβασε στην άβυσσο
Πολύ μου στοίχισε ο τρόποσ που μου φέρθηκε
Την αγαπούσα σαν τρελόσ μα παραφέρθηκε
Γιατί γιατί έτσι μου φέρθηκε

Παραλίγο να πάρω τουσ δρόμουσ
Παραβάτησ να γίνω στουσ νόμουσ
Παραλίγο αλήτησ να γίνω
Μα προτίμησα έτσι να μείνω