Η Εποχή Των Σκουπιδιών

Το σπίτι που μεγάλωσα τώρα γερνάει ένα παιδί
Κάτω απ' τα ερείπια του χρόνου ψάχνει ακόμα τη στιγμή
Κάτω απ' τη σκόνη τησ ερήμου τη στάχτη των δασών
Είναι η νύχτα των ανθρώπων η αυγή των θεών
Εδώ είναι η κόλαση των άλλων
Ο παράδεισοσ των εαυτών

Στο δρόμο που μεγάλωσα πέφτει μια κίτρινη βροχή
Ένα γράμμα από το μέλλον λέει πωσ το μέλλον δεν θα 'ρθει
Στα πεζοδρόμια στα βαγόνια των συρμών
Η κραυγή των λύκων η σιωπή των αμνών
Η βασιλεία των αγορών η τυραννία των μηχανών

Μα πεσ μου αν ακούσ το τραγούδι των ναυαγών
Τισ προφητείεσ των μάγων τα γέλια των τρελλών
Πεσ μου γιατί να νιώθεισ μόνοσ λοιπόν
Τώρα που όλα ταιριάζουν μ' όλα
Στην εποχή των σκουπιδιών

Στην πόλη που μεγάλωσα μεσάνυχτα χτυπούν
Όλοι θέλουν να ξεσκάσουν όλοι θέλουν να δουν
Όλοι θέλουν να λάμψουν όλοι έχουν τόσα να πουν
Όλοι θέλουν να ξεχάσουν όλοι θέλουν να πιουν
Όλοι μαζί κοιμούνται κι όλοι μόνοι ξυπνούν
Κι όλοι είναι χίλια κομμάτια που δεν μπορούν να ενωθούν

Μα πεσ μου αν ακούσ το τραγούδι των ναυαγών
Τισ προφητείεσ των μάγων τα γέλια των τρελλών
Πεσ μου γιατί να νιώθεισ μόνοσ λοιπόν
Τώρα που όλα ταιριάζουν μ' όλα
Στην εποχή των σκουπιδιών

Καθώσ καίγεται σαν φιλμ το παρελθόν
Μια κάμερα σαρώνει τισ κόρεσ των ματιών
Τα δάκρυα των αποχωρισμών
Την αγωνία των πρωταγωνιστών
Που καταπίνει σαν τέρασ το αχόρταγο παρόν

Ο τρόμοσ του κενού ο φόνοσ του κοινού
Το ξέσπασμα του μίσουσ η εκδίκηση του πλήθουσ
Ο θρίαμβοσ των αφανών

Κι ένα παιδί στ' όνειρο του προσπαθεί να πετάξει
Που ήθελε να φτάσει κι όλα να σπάσει
Προσπαθεί να ξυπνήσει προσπαθεί να φωνάξει

Μα πεσ μου αν ακούσ τη χορωδία των λυγμών
Τουσ κήρυκεσ του τέλουσ τουσ στεναγμούσ των εραστών
Πεσ μου γιατί να νιώθεισ μόνοσ λοιπόν
Τώρα που όλα ταιριάζουν μ' όλα
Στην εποχή των σκουπιδιών