Κόλλησα στο μέλι

Κάτι θα μου λείπει κάτι θα μου περισσεύει
Κι όλο κάτι τι ειρωνεία στη γωνία περιμένει
Τη γλυκιά ηδονή να γευτεί ποιοσ δε θέλει
Όλο εκεί ο νουσ μου πάει πάει κόλλησα στο μέλι

Κόλλησα στο μέλι να ο δρόμοσ κατεβαίνει
Κι όλο λέω στη στροφή η πορεία θ’ αντιστραφεί
Και θα κάνω επιτέλουσ με το θηρίο ειρήνη
Να 'ναι μία μέσα σ’ όλεσ κι όλεσ να 'ν’ μέσα σε κείνη

Μα ο κακόσ μου εαυτόσ απ’ τη μυτη με σέρνει
Ο παράδεισοσ μπορεί να περιμένει
Θα γίνουμε κάποτε πλάσματα ανώτερα
Μα μην το παιδεύεισ τώρα άστο γι’ αργότερα

Μία αγάπη μία σ’ έψαχνα με αγωνία
Αυτό το πλάσμα που ζει σ’ άλλη χώρα ή εποχή
Να 'γερνα στην αγκαλιά σου που όλη η φύσισ ησυχάζει
Σ’ είχα πλάσει τόσο ωραία που καμιά να μη σου μοιάζει

Όμωσ δε σε βρήκα πάτησα μια μαύρη τρύπα
Και που βγήκα μετά απ’ τη λάθοσ μεριά
Είν’ αυτόσ πάλι εκεί με το μαύρο καπέλο
Χτύπα με αν σου βαστάει πάντοτε θα σου ξεφεύγω

Ο εαυτόσ μου κι εγώ σ’ ένα κρύο σταυροδρόμι
Μονομάχοι στη δύση με το χέρι στο πιστόλι
Ακούω ένα μπαμ και με πήραν τα αίματα
Σε σκότωσα αγοράκι και στ’ αλήθεια και στα ψέματα

Πωσ χάθηκα ξεχάστηκα στο σκοτεινό καθρέφτη
Άραγε πωσ από 'κει στο φωσ κανείσ πωσ επιστρέφει ξανά

Κάτι πάλι λείπει κάτι πάλι περισσεύει
Κι όλο κάτι τι ειρωνεία στη γωνία περιμένει
Θέλει πίστη κι ασκητεία ένασ θεόσ ξέρει τι θέλει
Αλλά που να ξεκολλήσω εγώ κόλλησα στο μέλι

Κι ο κακόσ μου εαυτόσ απ’ τη μύτη με σέρνει
Ο παράδεισοσ μπορεί να περιμένει
Είναι τώρα ή ποτέ πριν κυλήσω χειρότερα
Όσο κι αν του δίνεισ αυτόσ σου ζητάει περισσότερα

Πωσ χάθηκα ξεχάστηκα στο σκοτεινό καθρέφτη
Άραγε πωσ από 'κει στο φωσ κανείσ πωσ επιστρέφει ξανά