Αργώ

Όλα τα βλέπω ρόδινα απόψε
Μέσα στου πυρετού μου την αχλή
Γείρε στο πλάι μου παλιέ μου πόθε
Και μέχρι να ‘ρθει η ανατολή
Λύσε τα φρένα τα σχοινιά μου κόψε

Μεσ στο μυαλό μου έγιναν κουβάρι
Όσα έζησα κι όσα έχω ονειρευτεί
Του χρόνου όλα τα σβήνει το σφουγγάρι
Κι εσύ αργώ με χάρτινο πανί
Σε σκοτεινά νερά έχεισ σαλπάρει

Φεύγει η αγάπη φεύγει σαν αέρασ
Στου δρόμου την πολύβουη ερημιά
Μην ψάχνεισ το χρυσόμαλλο το δέρασ
Κολχίδα δεν υπάρχει τώρα πια
Παιχνίδια είμαστε τησ κάθε μέρασ

Πάμε στον κόσμο υπέροχα μονάχοι
Μ' ένα παλιό τραγούδι χαρωπό
Το τραγουδάνε οι θαλασσομάχοι
Και λέει στο γλυκό του τον σκοπό
Πωσ μάταιο ταξίδι δεν υπάρχει