Το γεράκι

Βαριά με δέρνει το ανεμοβρόχι
Χαρά στον που ‘χει μια φυλακή
Για να κουρνιάσει και να ξεχάσει
Αχ τη ζωή του την άδικη

Με το γεράκι θα γίνω ταίρι
Και με τα αγρίμια σταυραδελφόσ
Γιατί η καρδιά μου μονάχα ξέρει
Θεριό που είναι ο άνθρωποσ

Βαριά με δέρνει ανεμοζάλη
Κανείσ χαλάλι δε μου ‘χει πει
Παντού είμαι ξένοσ χαρακωμένοσ
Απ' το σκοτάδι και τη σιωπή