Δεν ήταν όνειρο

Τ' αγριοπερίστερα
Ξύπνησαν κι ύστερα
Πέταξαν στ' άγρια
Τα λημέρια του νου

Γίνηκαν θύμησεσ
Μου ‘παν πωσ γύρισεσ
Κι εγώ γινόμουνα
Αϊτόσ του βουνού

Δεν ήταν όνειρο
Μα πωσ γελάστηκα
Κι αποξεχάστηκα
Πλάι στο θεό

Νύχτεσ μαγιάτικεσ
Δρόμοι που διάβηκεσ
Και δρόμουσ που έκανα
Για να σε βρω

Φεγγοβολούσανε
Και τραγουδούσανε
Καθώσ πετούσανε
Πλάι στον αϊτό

Μα εκείνοσ άπλωνε
Κι όλο μεγάλωνε
Σε λίγο αγκάλιαζε
Τον ουρανό

Τότε πωσ τρόμαξα
Κι σένα φώναξα
Άγριο παιχνίδι
Μασ παίζ' η ζωή

Τ' αγριοπερίστερα
Κούρνιασαν κι ύστερα
Ξαναγυρίσανε
Στη φυλακή

Χρώματα ονόματα
Μάτια και σώματα
Αγάπεσ μίση
Καπνόσ και φωτιά

Τόποι ανιστόρητοι
Καρδιά μου αθώρητη
Ζωή που χάθηκεσ
Για πάντα πια

Χρόνια που γνέθουνε
Τη μοίρα πλέκουνε
Κι εμείσ χανόμαστε
Σαν τα πουλιά

Τόποι ανιστόρητοι
Καρδιά μου αθώρητη
Ζωή που μου 'φυγεσ
Για πάντα πια

Maria Dimitriadi