O Levedis

Σαν τον αητό φτερούγαγε στη στράτα
Τον καμαρώνει η γειτονιά στα παραθύρια
Με χαμηλά τα μαύρα του τα μάτια
Λεβέντησ εροβόλαγε

Στα ματιά του ένα σύννεφο
Μεσ την καρδιά του σίδερο
Κυλάει το αίμα σκέπασε τον ήλιο
Κι ο χάροσ εροβόλαγε

Σφαλούν τα μάτια κι οι καρδιέσ
Σφαλούν τα παραθύρια
Μετά χυμάει ο χάροντασ καβάλα
Κι εκείνοσ χαμογέλαγε

Ποιοσ κατεβαίνει σήμερα στον άδη
Ποιον κουβεντιάζει η γειτονιά κι ανανταριάζει
Γιατί βουβά είναι τα βουνά κι οι κάμποι
Λεβέντησ εροβόλαγε

Σαν τον αητό φτερούγαγε στη στράτα
Τον καμαρώνει η γειτονιά στα παραθύρια
Με χαμηλά τα μαύρα του τα μάτια
Λεβέντησ εροβόλαγε