Πολυτεχνείο

Τι να ξεχάσω και πωσ
Ο τάφοσ τουσ είναι νωπόσ
Μπροστά μου ζούνε ακόμα
Με το δικό μου τρέχουνε σώμα
Με το δικό μου ουρλιάζουνε στόμα

Τι να ξεχάσω και πωσ
Ραγίζει ο λογισμόσ
Ουρλιάζαν τ' ασθενοφόρα
Έπεσε φονικό στη χώρα
Αίμα το αίμα τουσ γυρεύει τώρα

Τι να ξεχάσω και πωσ
Σαν κρύσταλλο σπάει ο καιρόσ
Μιλάω για τον δολοφόνο
Πλέει η καρδιά μου γι' αυτόν στον πόνο
Μέσα του έκανε πρώτα το φόνο