Τσίρκο

Όπωσ ανάβουνε τα φώτα
Τα μάτια τον πυροβολούν
Επαναστάτη όπωσ πρώτα
Θέλουν κι απόψε να τον πουν

Ένα πλανόδιο τσίρκο
Μεσ το μυαλό του γεννιέται
Μα ο αόρατοσ ακροβάτησ
Σε μια φωνή θα κρατιέται στη σκηνή

Τα λόγια πάλι τον στοιχειώνουν
Του κόσμου η μέθη τον νικά
Σαν ερπετά βαριά τον ζωνουν
Πρόσωπα φίδια που αγαπά

Σ’ ένα πλανόδιο τσίρκο
Είναι κρυμμένοσ για χρόνια
Δε ξέρω παίζει στο έργο
Ή του μπερντέ τα σεντόνια έχει κάνει ζωή