Και μένω

Ποτέ δε ζήτησα απ' το θάνατο
Τη λησμονιά και τη γαλήνη
Αγάπησα την τρικυμία μου
Πιστή μ' απόμεινε κι εκείνη

Κι αν κάποτε το χάρο αντίκρισα
Σαν λυτρωτή απ' τα δεινά μου
Δε του ‘γνεψα να ‘ρθει στο σπίτι μου
Και να ρημάξει τη καρδιά μου

Και μένω
Και μένω με το στήθοσ έτοιμο
Για νέα χτυπήματα και χάδια

Και μένω
Το εγώ μου ολημερίσ συντρίβοντασ
Και τα κομμάτια ενώνοντασ τα βράδια

Η ιδέα τησ φυγήσ δε με κυρίευε
Φύλλο κι ασ ήμουν πεταγμένο
Στον άνεμο στισ μαύρεσ θύελλεσ
Από παντού κυνηγημένο

Και μένω
Και μένω με το στήθοσ έτοιμο
Για νέα χτυπήματα και χάδια

Και μένω
Το εγώ μου ολημερίσ συντρίβοντασ
Και τα κομμάτια ενώνοντασ τα βράδια