Ο Έφεδρος

Τι γύρευεσ στ' αλβανικό βουνό
Μονάκριβε νησιώτη
Και λαβωμένο κλαίει το δειλινό
Την ακριβή σου νιότη

Πάει ο ήλιοσ πάει κι η αμοργόσ
Στα μάτια του νυχτώνει
Κι ο έφεδροσ ανθυπολοχαγόσ
Κοιμάται μεσ στο χιόνι

Τα χρόνια σου καπνόσ τα παιδικά
Ανάσα η εφηβεία
Στον τοίχο ματωμένα ιδανικά
Μετάλλια και βραβεία

Πάει ο ήλιοσ πάει κι η αμοργόσ
Στα μάτια του νυχτώνει
Κι ο έφεδροσ ανθυπολοχαγόσ
Κοιμάται μεσ στο χιόνι