Tou Onirou I Parazali

Μες στ’όνειρο μου χαθηκα
Γιατι σ ανταμωσα
Κι όταν η μέρα ήρθε πάλι
Του ονειρου μου η παραζαλη
Δε μ άφηνε να ησυχάσω, μη σε χάσω

Μες στα βλέφαρα μου ακόμη σε κρατώ
Μα η μερα με τυλίγει
Και με πνίγει

Αν ο έρωτας μονάχο σου σε βρει
Με φαρμάκι σε κερνάει
Και γελάει

Σκια μου θόλωσες το νου
Και μ έχεις να παραμιλώ
Γιατί δεν έρχεσαι στ αλήθεια
Με ρίχνεις μες στα παραμύθια
Μονο στη σκεψη σ ανταμώνω και ματώνω