Łajka

Łapko bezładna w nicości
Nosku kiedyś zimny wilgotny
Ogonku do brzuszka przylepiony
Oddechu ucięty w pół słowie

Samotny płomieniu pośród gwiazd
Kto cię żegnał i patrzył ci w oczy
Kto cię tam w samotność wieczną wysłał

Już w czarnej nicości płyniesz
Już strachu żadnego nie czujesz
Już widma w bieli zostały daleko
Nad tobą i pod
Gwiazdy czynią piękno

Samotny płomieniu pośród gwiazd
Kto cię żegnał i patrzył ci w oczy
Kto cię tam w samotność wieczną wysłał