Ρωξάνη

Ταξίδια σπασμένεσ εικόνεσ
Ψυχέσ που σκορπίσαν χειμώνεσ
Καράβια που αλλάξαν σημαία
Τραγούδια που ζούνε λαθραία

Αδιάφορα ο χρόνοσ κυλάει
Τα έρημα ο φόβοσ φυλάει
Δε βρίσκει κανείσ να στεριώσει
Ποιοσ έρωτασ θα μασ ενώσει

Άνοιξε ρωξάνη
Το θαμπό σου τζάμι
Σαν ομπρέλα ανοίγω μη βραχείσ
Στην κοσμοπλημμύρα
Με κρυφό αναπτήρα
Λαμπαδιάζω για να ζεσταθείσ

Τα πρόσωπα αλλάζουν κι οι τόποι
Μασ παίρνει ο καημόσ στο κατόπι
Ρεσάλτα αρχαίων κουρσάρων
Στη μνήμη ζητάσ των κυττάρων

Το ίδιο πουλάσ παραμύθι
Σε μένα σε σένα στα πλήθη
Χαμένη πωσ ήσουνα πάντα
Σε μια δακρυσμένη μπαλάντα

Miltos Pashalidis