Hayatın Penceresi

[Verse 1]
Elimi bırak hadi burası bi son
2. peron trenim yanaşır önüme binerim
Yine de dilim susar yüreğim konuşur
Her gün meleklerim şeytanla buluşur

İçimi koparır ne zaman el sallamak
Gerekirse gerideki sevdiğin kişilere
Gelecek için bak ileri değil gerilere
Aşamak benzemez o pembe dizilere

Bilirim acısını içindeki boşluğun
Yılmadan koştuğun yolun sonu hiç
Tüm anılarını koy kadehe ve devir iç
Her şeyimi alsınlar günahlarım hariç

Ellerin açık olur her gece yukarıya
Kabusa dönüşür her gördüğün rüya
Vardın sona artık her şeyin gider
Inan ki canlıyım ölüden beter

[Nakarat]
Gideriz ölümlere, ineriz derinlere
Doyalı çok oldu biz palavradan yeminlere
Görüntü çok net değil hayatın penceresi
Her zaman olduğundan dahada fazla kirli

[Verse 2]
Yarısı acı dolu geçmişe bakamadım
Elimi birine açıp ben adımı satamadım
Şerefine hiçe sayıp düşünceni sat ama
Senin gibilere yakışır orta parmak

Benim adım hayat işime gelene tokat atarım
Işime gelene veririm rahat
Gücünü bitirip yine çabalama boşuna
Ve zorlama kendini ışığını kapat

İçini dışına çıkarır ölüm, her tarafım sarılı beyaza kapalı önüm
Kapalı yönüm, kapalı dünüm Beni bi kendine sor hadi her şeyi ben oraya gömdüm Şimdi şıkkını seç hadi öl yada yaşa Acaba burası nasıl zor bi dünya? Kendine iyi davran adım atıp geleceğe sırtını geçmişe yasla

[Nakarat]
Gideriz ölümlere, ineriz derinlere
Doyalı çok oldu biz palavradan yeminlere
Görüntü çok net değil hayatın penceresi
Her zaman olduğundan dahada fazla kirli