กำมือ

ใจคนหนึ่งคน
ก็แค่เพียงกำมือเท่านั้น
จะแบ่งจะปันอะไรได้มากมาย
ใจเราเท่ากัน
แต่ทำไมเธอปันรักให้ใคร
เรื่อยไปไม่หมดเสียที

ฉันมีใจหนึ่งใจก็ให้เธอไปทั้งใจ
ที่เหลือเผื่อใครนั้นไม่มี
แล้วใยเธอยังมีใครมากมายได้อย่างนี้
เหตุผลไม่มีฉันไม่เข้าใจ

อยากจะถามว่าเธอทำได้อย่างไร
หนึ่งใจนั้นรักเดียวทำไมไม่พอ
ไม่ได้เคืองไม่ได้แค้นแต่มันท้อ
พอแล้วกับคนชอบปันใจ
เหนื่อยใจมานานมากพอ

เพียงเธอกับฉัน
มันไม่เพียงไม่พอใช่ไหม
เธอจึงมีใครต่อใครไม่เลิกรา
ใจเดียวอย่างฉันถ้าหากว่ามันไม่พอ
ฉันขอคืนกลับมาหากเธอไม่แคร์

ฉันมีใจหนึ่งใจก็ให้เธอไปทั้งใจ
ที่เหลือเผื่อใครนั้นไม่มี
แล้วใยเธอยังมีใครมากมายได้อย่างนี้
เหตุผลไม่มีฉันไม่เข้าใจ

อยากจะถามว่าเธอทำได้อย่างไร
หนึ่งใจนั้นรักเดียวทำไมไม่พอ
ไม่ได้เคืองไม่ได้แค้นแต่มันท้อ
พอแล้วกับคนชอบปันใจ
เหนื่อยใจมานานมากพอขอลาก่อน

อยากจะถามว่าเธอทำได้อย่างไร
หนึ่งใจนั้นรักเดียวทำไมไม่พอ
ไม่ได้เคืองไม่ได้แค้นแต่มันท้อ
พอแล้วกับคนชอบปันใจ
เหนื่อยใจมานานมากพอขอลาก่อน

ขอลาก่อน ลาก่อน