Σε άνυδρη γη

Δεν είσαι εδώ
Κι όμωσ μπορείσ
Μέσα απ' του χρόνου κλειστά μονοπάτια
Πίσω να μ' οδηγείσ

Δεν είσαι εδώ
Δε με κρατάσ
Κι έχω φτερά κι ουρανό
Μα το πέταγμά μου το κυβερνάσ

Κι έρχονται οι μέρεσ
Με προσπερνάνε
Λείπεισ και πουθενά δε με πάνε
Είμαι καράβι ναυαγισμένο
Σε άνυδρη γη

Κι έρχονται οι μέρεσ
Σύννεφα άδεια
Κάποτε εδώ
Κυλούσεσ ποτάμια
Και σε ζητώ φύλλο διψασμένο
Σε άνυδρη γη

Δεν είσαι εδώ
Κι όμωσ μπορείσ
Μ' ένα κομμάτι από ανάμνηση μαγεμένο
Να μ' οδηγείσ

Δεν είσαι εδώ
Δε με κρατάσ
Κι έχω φτερά κι ουρανό
Μα το πέταγμά μου το κυβερνάσ

Κι έρχονται οι μέρεσ
Με προσπερνάνε
Λείπεισ και πουθενά δε με πάνε
Είμαι καράβι ναυαγισμένο
Σε άνυδρη γη

Κι έρχονται οι μέρεσ
Σύννεφα άδεια
Κάποτε εδώ
Κυλούσεσ ποτάμια
Και σε ζητώ φύλλο διψασμένο
Σε άνυδρη γη

Ποια άγραφη πληγή
Του έρωτα τη γη ματώνει;
Ποια καρδιά μπορεί
Τόση μοναξιά
Τόση ερημιά;

Είμαι καράβι ναυαγισμένο
Σε άνυδρη γη

Κι έρχονται οι μέρεσ
Σύννεφα άδεια
Κάποτε εδώ
Κυλούσεσ ποτάμια
Και σε ζητώ φύλλο διψασμένο
Σε άνυδρη γη

Έρχονται οι μέρεσ
Με προσπερνάνε
Λείπεισ και πουθενά δε με πάνε
Είμαι καράβι ναυαγισμένο
Σε άνυδρη γη