Ενθύμιο Πολέμου
Αγάπη δεν μου έδωσεσ ποτέ σου
Δεν είπεσ μια κουβέντα τρυφερή
Με είχεσ όπωσ πίνεισ τον καφέ σου
Και μ' άφησεσ να ζω μεσ στην σιωπή
Μέσα στην πίστα του ουρανού
Με την κραυγή του αετού
Θα σου φωνάξω πωσ δεν λύγισα ποτέ μου
Και θα χαθώ στη ζεϊμπεκιά
Μα τη δική σου μαχαιριά
Θα τη φυλάξω σαν ενθύμιο πολέμου
Μπορεί βαθιά μου μέσα να πονάω
Απ' τη δική σου φωσ μου μαχαιριά
Μα έχω το κουράγιο και θα πάω
Να κτίσω την καινούργια μου φωλιά
Μέσα στην πίστα του ουρανού
Με την κραυγή του αετού
Θα σου φωνάξω πωσ δεν λύγισα ποτέ μου
Και θα χαθώ στη ζεϊμπεκιά
Μα τη δική σου μαχαιριά
Θα τη φυλάξω σαν ενθύμιο πολέμου