Το σώμα μου αητού φωλιά

Πίνω στην υγειά τησ μοναξιάσ
Πίνω τη φωτιά τησ ξεροσφύρι
Πίνω και γυρίζω σαν βοριάσ
Εδώ στησ απονιάσ το ακρωτήρι

Το σώμα μου αϊτού ήταν φωλιά
Τα μάτια μου διαβάζαν το σκοτάδι
Μα η ψυχή μου απόψε ξεκινά
Για τα πικρά δωμάτια του άδη

Πίνω στην υγειά κάποιασ καρδιάσ
Που ήταν όμωσ χάρτινο φεγγάρι
Πίνω και πηγαίνω όπου με πασ
Πίνω και για σένανε βαρκάρη

Το σώμα μου αϊτού ήταν φωλιά
Τα μάτια μου διαβάζαν το σκοτάδι
Μα η ψυχή μου απόψε ξεκινά
Για τα πικρά δωμάτια του άδη