Μια Κυριακή

Νιώθω αδύναμη ανάμεσα σε δαίμονεσ
Και τουσ χαρίζω κάθε τόσο την ψυχή μου
Ώρεσ ατέλειωτεσ ξοδεύω τώρα ακίνητη
Σαν γερανόσ του λιμανιού κυλάει η ζωή μου

Μου φάνηκε πωσ μίλησεσ εσύ
Μα ήταν απλά κάτι που ήθελα από χρόνια
Μου φάνηκε πωσ ήσουνα εσύ
Μια κυριακή που κράταγε αιώνια

Φλερτάρει ο χειμώνασ μου την άνοιξη
Που φεύγει που φεύγει για άλλα μέρη
Χωρίσ να θέλω φυλακίζομαι σε ό,τι αγαπώ
Φωτοβολίδεσ που σκάσανε στο χέρι