Ό,τι πληγώνουμε, αγαπάμε πιο πολύ

Τα πόδια μου σφηνώθηκαν στο πάτωμα
Μα το μυαλό μου ταξιδεύει μεσ στισ λέξεισ
Απόψε φεύγω σ' απάτητα περάσματα
Όλα στ' αφήνω να 'χεισ κάτι να διαλέξεισ

Δεν ξέρω τι να βρω για να γυρίσω
Τώρα ακούω την ερημιά μου πιο σκληρή
Δεν ξέρω τι να βρω να σε νικήσω
Ό, τι πληγώνουμε αγαπάμε πιο πολύ

Είπεσ ένα άγριο άλογο δε δένεται
Δεν φυλακίζεται ούτε έρχεται κοντά σου
Μα όταν βραδιάζει εκεί έξω θα τρελαίνεται
Και έχει ανάγκη να 'ναι μεσ στην αγκαλιά σου