ธาราทัต-ธีรวัฒน์ (The Goodbye Song)

ฉันอยู่เดียวดายกับความอ้างว้าง
อยู่บนทางที่ฉันลอยไป
สิ่งรอบกายก็คล้ายเป็นสีเทา
หมดเวลาบนโลกใบเก่า
กับความเหงาที่ฉันไม่เข้าใจ
ล่องลอยไปไม่รู้ทิศทาง

วันนี้คนมากมายรายล้อมที่ร้องไห้
ไม่มีใครได้รู้ว่าฉันมา
อยากเอื้อมมือไปซับรอยน้ำตา
ให้กับเธอได้เหมือนวันวาน
ก็เพราะฉันรักเธอเหลือเกิน
แต่ทางเดินคือฉันต้องไป

ก็คงต้องไปไกลแสนไกล
ความเป็นจริงรอฉันอยู่รักเธอ
แต่โชคชะตาไม่เคยปรานีใคร
คงเป็นเพียงได้พบกัน
ในความทรงจำที่สวยงาม เหมือนเก่า
อย่าได้เศร้าใจ มีฉันอยู่ข้างเธอ

ก็คงต้องไปไกลแสนไกล
ความเป็นจริงรอฉันอยู่รักเธอ
แต่โชคชะตาไม่เคยปรานีใคร
คงเป็นเพียงได้พบกัน
ในความทรงจำที่สวยงาม เหมือนเก่า
อย่าได้เศร้าใจ มีฉันอยู่ข้างเธอ ฮู