Ftohopedo

Τη δύναμή σου πουλάσ σ' ένα γιαπί
Φορτώνοντασ τσιμέντο και λάσπη το κορμί
Κλειδώνεισ σπίτι με πόνο την καρδιά
Και κατεβάζεισ τα ρολά
Και στα όνειρα σιωπή
Ζητάσ ελευθερία αέρα αλβανία

Ο πόνοσ σου με γκόμενασ μορφή
Αυτό που για άλλουσ είναι καθημερινή ζωή
Α ειν' η τσέπη άδεια κι η κούραση σφυρί
Θέ μου θα τόθελεσ θα τόθελεσ κι εσύ
Λιγάκι να γλεντήσεισ σαν άνθρωποσ να ζήσεισ

Συνήθισεσ να περπατάσ σκυφτά
Κι ο ινστρούχτορασ σου φέρεται γλυκά
Δύναμη κόμμα αγώνασ και φωτιά
Κι ο κουλτουριάρησ στα μπάρ να σ' αγαπά
Όταν το βράδυ η μοναξιά
Τα σώβρακά σου πιτσιλά

Σε μια σκοπιά στο ελληνικό στρατό
Στραβόσ ανώνυμοσ του δεκανέα κεβοπ
Κοιτάσ με δέοσ ένα τυχαίο φρικιό
Να φεύγει τρέχοντασ απ' τον τρελογιατρό
Κουνώντασ το χαρτάκι
Το i5 το μικράκι

Σε φάμπρικα πιάνεισ δουλειά
Μα κάποια ανύποπτη και σκοτεινή βραδιά
Αναρχικοί βάζουν φωτιά
Τ' αφεντικό σου πανικόσ χωρίσ λεφτά
Ένα θηρίο σε καλεί νιώθεισ μια άγρια ηδονή

Άνεργοσ τώρα ζητάσ καινούργια αρχή
Με σλήπιν μπαγκ στον ώμο φίλοσ από παιδί
Κουτσά στραβά σου λέει τη βγάζω καθαρή
Μα είναι δικιά μου δικιά μου η ζωή
Κι εσύ να περιμένεισ
Με γνώση ότι πεθαίνεισ

Εφημερίδα φωτογραφία μικρή
Μιλάει για σένα για κάποιον πωλητή
Ήτανε βράδυ ήτανε κι η βροχή
Τ' αφεντικό παρθένα στο πρώτο τησ φιλί
Με λήστεψε τουσ λέει το πιο καλό παιδί

Ο αλέκτωρ λάλησε την τρίτη του φορά
Το κόμμα τώρα σε διαγράφει βιαστικά
Οι σύντροφοί σου μα ήταν φύση αναρχικιά
Αυτά απ' τ' άλλα εκείνα
Συμβαίνουνε κι αυτά
Μνήμεσ καπνόσ αμφιβολία καμιά
Μονάχ' ακόμα μία μελανιά
Σε μιασ εφημερίδασ τη γωνιά