4 A.M.
อยู่ในค่ำคืนมืดมนยาวนาน
อยู่อย่างทรมานกับรักที่ยังทำร้ายกัน
อดีตยังคอยตามหลอนในความฝัน
ฉันเฝ้ารอสักวันวันที่รักจะปล่อยฉันให้เดินต่อไปเสียที
ในคืนนี้ขอเพียงลุกขึ้นใหม่สิ่งที่ต้องทำบอกใจให้จำเอาไว้
ว่ารักมันจบไปแล้วจากไปแล้วจะไม่ยอมหันมองกลับไป
ทุกค่ำคืนฉันกัดฟันบอกกับหัวใจ
ว่าต้องไม่ตายอยู่ตรงนี้ตีสี่แล้วและรุ่งเช้าคือวันต่อไป
ขอเพียงทนเอาไว้วันพรุ่งนี้คงไม่เจ็บเท่าเดิม
อดทนกับรอยบาดแผลรักคราวนั้น
ขอแค่เพียงสักวันวันที่รักจะปล่อยฉันให้เดินต่อไปเสียที
ในคืนนี้ขอเพียงลุกขึ้นใหม่สิ่งที่ต้องทำบอกใจให้จำเอาไว้
ว่ารักมันจบไปแล้วจากไปแล้วจะไม่ยอมหันมองกลับไป
ทุกค่ำคืนฉันกัดฟันบอกกับหัวใจ
ว่าต้องไม่ตายอยู่ตรงนี้ตีสี่แล้วและรุ่งเช้าคือวันต่อไป
ขอเพียงทนให้ไหววันพรุ่งนี้คงไม่เจ็บเท่าเดิม
สี่นาฬิกาฟ้ามืดมนที่สุดแต่คงไม่นานความร้าวรานจะผ่านไป
เมื่อรักมันจบไปแล้วจากไปแล้วจะไม่ยอมหันมองกลับไป
ทุกค่ำคืนฉันกัดฟันบอกกับหัวใจ
ว่าต้องไม่ตายอยู่ตรงนี้ตีสี่แล้วและรุ่งเช้าคือวันต่อไป
ขอเพียงทนเอาไว้วันพรุ่งนี้คงไม่เจ็บเท่าเดิม
จะไม่ยอมหันมองกลับไป
ต้องไม่ตายอยู่ตรงนี้ตีสี่แล้วและรุ่งเช้าคือวันต่อไป
ขอเพียงจำเอาไว้วันพรุ่งนี้คงไม่เจ็บเท่าเดิม