จดหมายจากต้นไม้
สวัสดีนกน้อยของฉัน
ตั้งแต่ไปจากกันเธอเป็นอย่างไร
ที่ขอบฟ้าตรงนั้นมันดีไหม
ถูกใจเธอแล้วหรือยัง
นี่้คือจดหมายจากต้นไม้ต้นเดิม
ที่ยังคงคิดถึงเธออยู่ทุกครั้ง
ที่มองดูกิ่งก้านที่อ้างว้าง
ที่ไม่มีเธอเหมือนเดิม
เมื่อชีวิตของเธอยังคงเดินทาง
เมื่อจุดหมายของเธอไม่ใช่ฉัน
เมื่อเธอโบยบินไปวันนั้น
ฉันทำได้แค่มอง (ด้าดาด้าดาดา)
มองภาพปีกเล็กเล็กที่พาเธอไป (ด้าดาด้าดาดา)
ในตะวันสุดท้ายสีทอง
โลดแล่นไปตามใจเรียกร้อง (ด้าดาด้าดาดา)
ฉันมองจนลับตา
ฉันคือต้นไม้ใหญ่
มีกิ่งใบแน่นหนา
แต่แพ้เสียงเรียกจากขอบฟ้า
ที่พาเธอไปจากฉัน (ด้าดาด้าดาดา)
ถึงมีลำต้นสูงใหญ่
ที่คุ้มครองเธอได้ตลอดกาล
ก็คงไม่มีความหมาย
ถ้าเธอจะไม่รักฉัน
แต่ฉันไม่เคยคิดถึงใคร
มากมายเท่าคิดถึงเธอ
นกน้อยของฉันเธออยู่ไหน
เธอเป็นอย่างไรอยากรู้ (ด้าดาด้าดาดา)
ใครจะบังน้ำค้างกลางคืนเมื่อตื่น
ใครเฝ้าดู
ถ้าหากขอบฟ้าไกลเกินไป
ต้นไม้ต้นนี้รอเธออยู่
ด้าดาด้าดาดา
ทุกทุกกิ่งก้านใบไม่เคยลืมเลือน
ความสุขที่เฝ้ามองเธอหลับใหล
ให้ร่มเงาโอบกอดเธอไว้ (ด้าดาด้าดาดา)
ไม่เคยคลาดสายตา
ฉันอยากกล่อมเธอนอนเหมือนที่เคยทำ
ฮา ฮา ฮา
ต้นไม้ต้นนี้มองขอบฟ้า (ด้าดาด้าดาดา)
คิดถึงเธอเหลือเกิน
ฉันคือต้นไม้ใหญ่
มีกิ่งใบแน่นหนา
แต่แพ้เสียงเรียกจากขอบฟ้า
ที่พาเธอไปจากฉัน (ด้าดาด้าดาดา)
ถึงมีลำต้นสูงใหญ่
ที่คุ้มครองเธอได้ตลอดกาล
ก็คงไม่มีความหมาย
ถ้าเธอจะไม่รักฉัน
แต่ฉันไม่เคยคิดถึงใคร
มากมายเท่าคิดถึงเธอ
นกน้อยของฉันเธออยู่ไหน
เธอเป็นอย่างไรอยากรู้ (ด้าดาด้าดาดา)
ใครจะบังน้ำค้างกลางคืนเมื่อตื่น
ใครเฝ้าดู
ถ้าหากขอบฟ้าไม่เหมือนใจ
ความรักของฉันรอเธออยู่
และสุดท้ายนกน้อยของฉัน
อยากให้เธอรับรู้ฉันยังห่วงใย
ได้แต่หวังว่าเธอจะปลอดภัย
อยู่ในร่มเงาพักพิง
ยังมองขอบฟ้ารอวันไหนเธอกลับ
ยังยินดีตอนรับเธออยู่จริงจริง
และฉันยังคงรักเธอ