ผู้ชายแสนงอน

ไปโกรธใครมา ทำท่าทะมึนทึนจัง
เอะอะปึงปัง ยิ้มไปก็ไม่ยิ้มมา
ท่าทางไม่ดี ท่าทีก็ดูเฉยชา
ฟังใครเขามาไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา ไม่งอน

รักนะรักเสมอ เธอนะเธอไม่เคยเข้าใจ
รักเธอรู้ใช่ไหม ใครนะใครผู้ชายแสนงอน
ดาวไม่เคยลืมฟ้า หมู่นกกาก็บินกลับคอน
กลายเป็นคนใจร้อนร้าวรอนทำไม

ฟ้าเจ้าเห็นใช่ไหม ใครนะใครสัญญากะเรา
ทิ้งให้หงอยให้เหงา หลบหน้าเราไปนั่งเสียไกล
มีแต่คนของเขา คนของเราไม่รู้อยู่ไหน
ยามเมื่อคืนเดือนหงาย เหงาใจจังเลย

ไปโกรธใครมา ทำท่าทะมึนทึนจัง
เอะอะปึงปัง ยิ้มไปก็ไม่ยิ้มมา
ท่าทางไม่ดี ท่าทีก็ดูเฉยชา
ฟังใครเขามาไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา ไม่งอน

ขี้ตู่กลางนา กล่าวหามาได้ยังไง
เรื่องจะแบ่งปันใจ ไม่มี ไม่มีแน่นอน
ไม่เคยเข้าใจ ผู้ชายอะไรแสนงอน
ไม่เอาไม่งอน เมื่อไรหายงอนให้หอมสองที

เสียงกระซิกกระเซ้า ยิ่งทำให้เราน้ำตากระเซ็น
เขาไม่รู้ไม่เห็น กินข้าวเย็นไม่ชวน ไม่ชวน
ทำไม่สน ไม่สน ปล่อยให้คนเขาคอยคร่ำครวญ
รักเมื่อไหร่จะหวนคืนมาเสียที

ไปโกรธใครมา ทำท่าทะมึนทึนจัง
เอะอะปึงปัง ยิ้มไปก็ไม่ยิ้มมา
ท่าทางไม่ดี ท่าทีก็ดูเฉยชา
ฟังใครเขามาไม่เอา ไม่เอา ไม่เอา ไม่งอน

ขี้ตู่กลางนา กล่าวหามาได้ยังไง
เรื่องจะแบ่งปันใจ ไม่มี ไม่มีแน่นอน
ไม่เคยเข้าใจ ผู้ชายอะไรแสนงอน
ไม่เอาไม่งอน เมื่อไรหายงอนให้หอมสองที