Man Adiam
[ورس یک]
بی دست و پا شدم انگار مارم
نمیرسم به کار و بارم
میگه این حسی که بهم داری
همین حسو من به یکی دیگه دارم
ای وای زدم به دستش
نمیخوام دلم شکستش
ولی غرورم شکست
اگه باور نمیکنی نشون بدم با رسم شکل
(مثلث)
میخورم به زمین هی
با اینکه میدونم زندگی همینه
یه نگاه به جسم خسته ام بنداز
روحم بستریه
(مورتا)
مودم گنگه، دلم با خودش جنگه
وقتی راه میرم جلو میگم فراموشش کن
ولی نمیتونم، خب دلم تنگه
میرم جایی که، تنهایی بشه چشم خیس
اگه تکست دادم چند تا فحش دادم
مطمئن باش چیزی تووی دلم نیست
(نه نیست)
من عادی ام، عادی تر از قبل
(خیلی)
عادی تر از تو، عادی تر از همه
[کورس – Yaeow]
I been laying sleepless all night
Can’t get you out of my head
I’ve been thinking of you like all the time
And still can’t tell you why
Yeah, my heart’s been broken many times
And the thorns are growing tall
I just wish that I was all
But I know I’m not the one
[ورس دو]
شوکه ام، شوکه ام
که گفتی نمیخوامت اونجوری اونقد محکم
غدّم، که گفتم برو اونجوری اونقد محکم
حله بای، بیبی نیستی الآن های
تنها کنجِ یه دیوار، رو صندلی گردن به دار
هنوز هست تصویرِ تو با من
گذاشتی روم تاثیرتو راحت
باشه سیگارتو با اون روشن کن
ولی لطفا تکلیفتو با من
من که سیرم از این دنیا
وقتی دلمو شکوندی رفتی از دنیام
وقتی فهمیدی تو رو من چقدری میخوام
مث یه برگِ زرد رو یه درختِ زیبا
هی، هی هی امان از این دل
امان از این دل که تو اونو نشوندی به گِل
امان از این دل که دیگه تووی خلاء شده ول
امان از این دل که دیگه شده بی دل
درون حد نخواست که باید، مرا بگمانم
حالایی که رفتی پشتِ هم زنگ نزن
نگو نگرانم
من عادی ام، عادی تر از قبل
عادی تر از تو، عادی تر از همه
[کورس – Yaeow]
I been laying sleepless all night
Can’t get you out of my head
I’ve been thinking of you like all the time
And still can’t tell you why
Yeah, my heart’s been broken many times
And the thorns are growing tall
I just wish that I was all
But I know I’m not the one