Rurouni Kenshin

Καθώς αφήναμε τη γη για μια κόλαση
Κοιτούσα μέσα απ'τη σιωπή κι ήταν όλοι εκεί
Να αφήσω την οργή να βγει σε μια πόλη γκρι
Δεν θα πεθαίναμε μαζί όλα θαλλασί
Θέλεις να νιώσω το κενό πέσε πρώτα εσύ
Ενώ σου καίμε το μυαλό σε μια πρόταση
Έχω μια ανάμνηση νεκρή και μετά απ'αυτή
Δεν θα αντικρίσουμε μαζί την ανατολή
Η νύχτα γίνεται γλυκιά κι αλλάζει μορφή
Μα ξημερώνει και η καρδιά της μένει μισή
Άμα θα πέσει μια φορά θα αναγεννηθεί
Ενώ πεθαίνουν στο όνομά της χίλιοι πιστοί
Και δεν ανήκει πουθενά τώρα κόλαση
Μπορεί να φέρει τη βροχή πάνω απ'το νησί
Να αφήσει το κακό να δει πιο βαθιά να μπει
Γιατί δεν πάτησε ποτέ στην άγονη γη

Δεν με γεμίζει η σελήνη το καίω σόλο
Μη μπλέκεις με το Φι Βήτα Σι θα μου δώσεις κώλο
Ζεις μόνος πεθαίνεις κάτω απ'το θόλο
Η φλόγα μου θα καίει για πάντα στο μέγα θρόνο

Δεν με γεμίζει η σελήνη το καίω σόλο
Μη μπλέκεις με το Φι Βήτα Σι θα μου δώσεις κώλο
Ζεις μόνος πεθαίνεις κάτω απ'το θόλο
Η φλόγα μου θα καίει για πάντα στο μέγα θρόνο

Χορεύοντας με τον θάνατο
Μπαίνω στην μάχη για να πιω και μετά να δω
Πόλη μου μες στον πυρετό και μετά απ' αυτό
Βγάζει μέσα στον οργασμό της το Σάββατο
Με τα feelings δανεικό μες στον εθισμό
Σε ένα τόπο μαγικό μες τον πειρασμό
Έρχεται μέσα απ'τον καπνό σα παιδί μικρό
Με ένα χαμόγελο μισό και μετά νεκρό
Πέφτουμε από τον ουρανό μα μαζί και οι δυό
Άνοιξ' τα πόδια σου να δω και μετά να μπω
Να σου γαμήσω το μυαλό και μετά να βγω
Πουτάνα μες τον πυρετό ζω τον πόλεμο
Εγώ δεν ήμουνα άγγελος μα ούτε κεραυνός
Άφησα τις ελπίδες μου πάνω απ'το πέλαγος
Σκοτάδι και έρεβος πνίγομαι από την έρημο
Το καίω σόλο γυρίζω με την πανσέληνο

Δεν με γεμίζει η σελήνη το καίω σόλο
Μη μπλέκεις με το Φι Βήτα Σι θα μου δώσεις κώλο
Ζεις μόνος πεθαίνεις κάτω απ'το θόλο
Η φλόγα μου θα καίει για πάντα στο μέγα θρόνο

Δεν με γεμίζει η σελήνη το καίω σόλο
Μη μπλέκεις με το Φι Βήτα Σι θα μου δώσεις κώλο
Ζεις μόνος πεθαίνεις κάτω απ'το θόλο
Η φλόγα μου θα καίει για πάντα στο μέγα θρόνο