Gri Şehir
İzin verde şu dünyayı bir tebessüm mahvetsin
Nasıl bi kez daha gelipte aynı adama sabretsin?
Yıllar sonra dinlediğimde üzül cem bu şarkılara
Yazmasaydı keşke elim, kaybediyorum kahretsin!
kendin ol birazcık kimse başka birisi ol demiyor
Bu dünyanın içindeyken yaşayamamak zor geliyor
Gözlerimden görsen bi gün kabusların tarifi yok
Müebbetlik gülüşün var ama davanın hakimi yok
Vedalaş, bunlar bende bıraktığının bi kopyası
Taşıyamazdı minik bi kalbim sakladığım o bi ton yası
Tek bi mermi var onu da kendim için saklıyorum
İçinde sen varsın diye gri şehri yakmıyorum
Artık kadın mutlu çünkü uzaktayken gülüyordu
Yorulmuş tebessümle şaşırtmıştı tüm herkesi
Gerçekler hep can yakıyor bu yangında sönüyordu
Adam yıkıldığını sakladı aslında ölüyordu
Eşlik ediyor artık akşam yemeklerime depresanlar
Hissediyorum yasaklanıyor günden güne nefes almam.
Eğri duruyor gölgem bile gel de hayat şartını sun
Mektup değil yazdıklarım pişmanlığın şarkısı bu
Ya çok seversin veyahut öldürürsün ortası yok
Yazmak için bi gençlikten vazgeçtim sonrası yok
Fotoğraflar yaşıyor fakat tüm hislerini kaybetmiş
Lanet olsun tek bi kadın gülüşlerimi alt etmiş!
Aklı sende olmayan insanı yüreğinde hiç taşıdınmı
Yüküm çok fazla bu yollar bunca dertle aşılır mı?
Merak edenlerde oldu bilemiyorum sonum nasıl
Sen bunları kafaya takma nasıl olsa yolundasın!