Mayıs 9
Dokuzuncu kez anlatıyorum seni, dokuz sene mi geçmiş sahi?
Sana yazdığım her şey gerçek, bunlar sevgimin en temiz hâli
Sensiz geçmiş bu yıllarıma yeni bir gün daha ekledi takvim
Bir bütün gibiydik uzaktan, nasıl ayrılabilir deniz ve mavi?
"Seni bir kere daha anlatamam" dediğimin üstüne üç sene geçti
Sahiden merak ediyorum, bu gerçek aşk mı, ya da üstelemek mi?
Doğrularını bildiğim yanlışlar üstüme çok yükleniyorlar
Kalbim buna hâlâ dayanabiliyorsa eminim güçlenecektir
Sanırım seninle bir tam değiliz, bizi yanıltan hisler miydi?
Birbirimize düşman gibiyiz, ben böyle olsun ister miydim?
Hep kendimden kaçıyorum onlar sanıyorken gizlendiğimi
Sen dinlemiyorsan anlamı yok kaç milyon kere izlendiğimin
Ben derdimden yerle bir oldum, sana kolay mı geldi unutmak?
Aşıklar gerçekleri gösteremezmiş eğer körse umutlar
Gökyüzünde bir yıldız kalmaz içindekini dökse bulutlar
Sen beni yaşıyorken hatırlamazsın, ben seni ölsem unutmam
İnsanlar değişirler, hiç bi' şey eskisi gibi kalamaz bazen
Sen sevgini kaybetmişsin, ben olmayan şeyi çalamam zaten
Yollarımız çok önceden kopmuş, bizi tekrar saramaz matem
Kendimden nefret ediyorum seni sevdiğim için her şeye rağmen
Geçirebildiğimiz güzel bi' gün yok, ben kendimi kandırmışım
Nasıl böyle aldanabildim? Bir yaz günü gibi sandım kışı
Aynı filmi tekrar izliyorken hep ileriye sardırmışım
Bu hikâyede tek gerçek sensin, ben sadece yangınmışım
Sana söyleyecek şarkılarım yok, sen toprağa yâr olmuşsun
Yıllardır seni anlattığım için her mayısta var olmuşsun
Bütün herkesi duyabiliyorsun ama bir tek bana sağır olmuşsun
Gidebilecek çok yerin var ama hiç bi' yerin yok, kaybolmuşsun
Soğuduğumu düşündüğün gün sana "Bilmiyorum" dedim, öyle gerekti
Belki de o zamanlar tek çarem sana gerçeği söylememekti
Sana bir kere daha şans vermeseydim uykularımı bölmeyecektin
Beni bir kere daha görmek istemiyordun, artık görmeyeceksin
Şimdi kırılabilecek bir hayalim bile kalmadı, gelsen n'olur?
Ben sana bir gençlik harcadım, sen dünyaları versen n'olur?
Karanlıkla yüzleşiyorken ben aydınlığı çoktan unuttum
Dünyanın kuralı böyledir, hiçbir yanlışı yenemez doğru
Yüreğimden sevdiğim insan bana ne ev, ne de memleket oldu
Bugünlerde çok doluyum, üstüme yeni bir dert ekleme n'olur
Nefes nefese kalmıştım zaten yürüyorken hep sana doğru
Ben her zaman kalan taraftım, sen sebepsizce terk eden oldun
Ceplerimde yokken sana geldim, buna çektiğim acılar şahit
Sen yokken dermansızdır mutlu ve huzurlu sanılan şair
Tek dileğim seni silebilmek, mutlu olduğumuz anılar dâhil
Sen her zaman gülen Zühre'sin, ben bu hikâyede acınan Tahir
Aklına gitmeyi koyan insanları hiç bi' zaman durduramazsın
Onlar başkasıyla çoktan mutlular ama bunu konduramazsın
Ben sadece gitmek istedim ama gidebilecek yol bulamazsan
Vazgeçmen gerekir hayallerinden, imkânsızı olduramazsın