Thrinos

Νιώθω να χάνομαι σε πέλαγα ανοιχτά
Μέσα στο πένθοσ την καρδιά μου να βυθίζω
Πώσ να μπορέσω εγώ με ξόδια νεκρικά
Αγαπημένο τησ ψυχήσ μου να φροντίσω
Τα δυο του μάτια από χάρο σφαλιστά
Με δύο κέρματα πώσ γίνεται να κλείσω

‘Υπουλο φίδι με τη μαύρη φορεσιά
Με το δρεπάνι το λιχνό ακονισμένο
Του κάτω κόσμου ο φριχτόσ εκτελεστήσ
Σε μαύρο λάκκο υδάτινο κουλουριασμένοσ
Και σαν την ύδρα μεσ τησ λέρνασ τα νερά
Στα σωθικά μασ κάπου μέσα είναι κρυμμένοσ

Απόψε δίχωσ δισταγμό
Σαν πεφταστέρι στο κενό
Έκοψε σύντροφο του πήρε την πνοή
Χάνω το άλλο μου μισό
Τώρα από πού να κρατηθώ
Βάροσ τησ γησ θα είμαι πλέον στη ζωή

Συνένοχοι και συνεργοί
Χωρίσ ν'ακούνε οι ουρανοί
Γιατί να λείπουν τέτοιεσ ώρεσ οι θεοί
Ψάχνει τρελαίνεται η ψυχή
Δικαιοσύνη πού να βρει
Ρωτάω
Πού είναι τέτοιεσ ώρεσ οι θεοί

Καμιά φωνή δεν ωφελεί
Μέσα στου άδη τη σιωπή
Βλέπω το χάρο τα δυό κέρματα να παίρνει
Το ίδιο πλούσιοι και φτωχοί
Νερά χωρίσ επιστροφή
Με βιάση η βάρκα στο σκοτάδι κατεβαίνει

Καρδιά μου μόνη υπομονή
Γύμνασε σώμα και ψυχή
Μέσα σου βρεσ την αντοχή
Είναι αμείλικτη η ζωή
Από τον πόνο το κουράγιο σου θ'αντλήσεισ