Bu Kaçıncı Yağmur
Sancak
[Verse]
Peşimde götürdüklerime katlansın her şehir
Yüzümde biraz gülümseme unuttukça her şeyi
Bulutla terkedip umut verirken her nehir, görünce korkutur hayat şelalesinde gerçeği
Düşersem korkarım bi' el tutarsa elimden
Kurtarıp ve sonra iterse yeniden
Çare yokluğunda tutup ta kalktığımda
Düştüğünü hayal edip görmedim hiç peşimden
Yok olduğum bu yer bir kin diyarı
"Bugün de ölmedim ve gülüyorum" desem de yarın
İçimi çekiyorum
Üzülüp geçiyorum kendime, bakıyorum yine çabucak biten güne
Yok olduğum gün her günden güzelse giderim
Bu kez avutmak için değil çok içten güleriz
Üzülüp geçiyorum kendime, bakıyorum yine çabucak biten güne
[Hook](x4)
Bu kaçıncı yağmur yine yüzüme vuran?
Kaçıncı savaş yine yenildiğim?
Üzülsem akmaz, inadına ağlamam, yanarım yeni baştan