Cirkels

Niet alles is een sprookje als de Efteling
Ik kan er niet meer tegen dat het elke dag hetzelfde is
Op de radio spelen ze weer hetzelfde liedje
'T is elke dag weer hetzelfde liedje
Ik heb het gevoel dat ik hier al eens ben geweest
Het was de laatste keer maar toch doe ik hеt weer
We draaien rond in cirkels, ik wil еruit kunnen klimmen
Elke poging die ik onderneem is tevergeefs
Soms wou ik dat de wereld effe stilstond
Om te vermijden dat soms heel de wereld instort
Noem mij alles maar toch echt niet oppervlakkig
Want ook al zit het diep kan het verschijnen aan de oppervlakte
Het begin is altijd moeilijk te vinden
En waar het einde ligt, laat ik liever in het midden
Wilt ge weggaan, dan ga ik met u mee
En voelt ge u soms alleen, dan zijn we met twee

Rimpels in een vijver
Het vangnet van een spin
Het zijn allemaal maar cirkels
Zonder einde of begin

De vraag die heel vaak opduikt is: waarom is ons leven niet meer in evenwicht? Hoe komt het dat we niet meer in balans zijn?

Het is niet al wat dat de klok slaat
Het hangt grotendeels af van hoe dat ge der mee omgaat
Hoe ge van een slechte ervaring het beste maakt
Hoe ge in uw bed kruipt en hoe ge 's ochtends opstaat
Dus begin uw dagen altijd met een glimlach
Soms mis ik de dagen dat ik een kind was
Nu kies ik zaken die me perspectief bieden
Ik hou me vast aan alles dat me hoger laat vliegen
Wat ze zeggen dat is waar, stille waters, diepe gronden
Hoe dieper dat de bodem is, hoe groter de vondsten
Gij wilt echt niet weten wat dat ik al heb gevonden
Ik heb diep moeten graven en getast in het donker
Dus wees uzelf, dat is altijd genoeg
Ze hebben altijd wel een mening, ongeacht wat ge doet
Trek het u niet aan wat iemand anders zegt
Ik kan het toch niet geloven als ge u zelf niet kent

Rimpels in een vijver
Het vangnet van een spin
Het zijn allemaal maar cirkels
Zonder einde of begin

Rimpels in een vijver
Het vangnet van een spin
Het zijn allemaal maar cirkels
Zonder einde of begin