Yokuşlarında

Server Uraz

İnanma yalnız, yalnızım yalnız
Hayat yolunda kaldım, kaldım apansız
Yokuşlarında, yokuşlarım dar

Kirli bir beynim var ve suça meyilim
Ama ne alnım kara ve ne boynum eğri
Uzak dur, içi boş sohbeti n'eyleyeyim?
Bildiğin o düz insanlardan değilim

Korsanım yalnızlık bana liman
Her yolda elbet bir harami var
Keserler önümü garanti bak
Boş yapma, tercihim azami laf

Zaten tüm hayatım karantina
Ve diyorlar her şeye zaman ilaç
Yok en ufak bir ışık bana inan
Güldüğüme bakma bu kara mizah

Karanlık içinde ederiz dans
Kayıp bir nesiliz neşemiz az
İçeriz her gece, mezeyi kap
Söveriz kadere, çekeriz nah

İnanma yalnız, yalnızım yalnız
Hayat yolunda kaldım, kaldım apansız
Yokuşlarında, yokuşlarım dar

Bu insanların, gözü yaşlı
Teninde kaldı denizlerin ahı
Garip vakaydı, bütün gün aynı
Yoruldum artık, rüyalarım vardı

Dardı yokuşlar bir gün
İçime atamadım özgürüm
Sardı korkular her gün
Bu savaşı kazanamam üzgünüm

Yokuşlar yorucu, dar ve dik
Mutluluk ardından dram gelir
Ruhumsa her gün bir sınav verir
Ördüğüm duvarı yıkar geri

Suskunluk estirir tan yeli
Bi' şeyler diyeceksen tam yeri
Karanlık geceye sar beni
İşimiz bittiyse kalk ve git

İnanma yalnız, yalnızım yalnız
Hayat yolunda kaldım, kaldım apansız
Yokuşlarında, yokuşlarım dar

Server Uraz