Aatach Baya Ka Baavarla
हळद पिवळी पोर कवळी जपुन लावा गाली
सावळ्याच्या चाहुलीनं पार ढवळी झाली
हे गजर झाला दारी
साजनाची स्वारी
साजनाची स्वारी आली लाज गाली आली
जपुन होतं ठेवलं मन हे कधीच न्हाइ झुरलं
उधळलं गं समदं बाई हातात न्हाइ उरलं
जीव जडला पर न्हाइ नजरंला कळलं
किती नडलं जिकीरीनं मागं ना सरलं
आत्ताच बया का बावरलं
खरचं बया का घाबरल
साद तू घातली रान पेटून आली
कावरी बावरी लाज दाटून आली
पाहिलं गुमान बाई घेतलं दमान बाई
चेतल तुफान साजना
बेभान झाले साजना
नजरला नजरच नजरन कळलं
मन इवलं इरघळलं
अन नातं जुळलं
आताच बया का बावरलं
खरच बया का घाबरलं
मन झालं धुंद बाजिंद ललकारी गं
पिरतीचा गंध आनंद नवलाई गं
लागली ओढ
लागली ओढ मन हे लई द्वाड
सतवून झालं समदच ग्वाड
लागलं सजनीला सजनाच याड
झालीया भूल ही उमजली या मनाला
परतूनी घाव हा लागला र जीवाला
डोळ झाकलेल बाई
रेघ आखलेल बाई
माग रोखल्याल साजना
उधळूनी गेलं साजना
हरलया पीरमाला पीरमानं जिकल
झगडूनी मन माझं अदबीनं झुकल
साजना तू सावरलं