Krople króla duńskiego
Pewien duński król co żył
Na wojennym szlaku
Choć w opałach nieraz był
Nigdy nie czuł strachu
Innych strach wśród świstu kul
Zmieniał w lodu sople
Króla nie bo pijał król
Czarodziejskie krople
Króla nie bo pijał król
Czarodziejskie krople
Oto bajka jak w sam raz
Dla tych co o świcie
Jak my idą w wojny czas
Tracić młode życie
A kto chowa dudy w miech
Bojąc się okropnie
Ten duńskiego króla niech
Kropli sobie kropnie
Ten duńskiego króla niech
Kropli sobie kropnie
Przeszły wojny chwile złe
Lecz na świecie białym
W czas pokoju krople te
Też by się przydały
Kto je znajdzie niech da znać
I niech mu pomogą
Ja się w życiu wolę bać
Byle wiedzieć kogo
Ja się w życiu wolę bać
Byle wiedzieć kogo